scârțar

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din scârț + sufixul -ar.

Pronunție

  • AFI: /skɨr'ʦar/


Substantiv


Declinarea substantivului
scârțar
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ scârțar scârțari
Articulat scârțarul scârțarii
Genitiv-Dativ scârțarului scârțarilor
Vocativ scârțarule scârțarilor
  1. (reg.) om meschin, zgârcit.


Traduceri


Adjectiv

  1. (reg.) meschin, zgârcit.


Traduceri

Referințe