șumar

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din sârbocroată šumar.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
șumar
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ șumar șumari
Articulat șumarul șumarii
Genitiv-Dativ șumarului șumarilor
Vocativ șumarule șumarilor
  1. (reg.) pădurar.


Traduceri

Referințe