δαμασκηνιά
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă bizantină δαμάσκηνον (damáskinon) < greacă comună Δαμασκός (Damaskós, „Damasc”).
Pronunție
- AFI: /ða.ma.sci.'ɲa/
Substantiv
δαμασκηνιά (damaskiniá)
| Declinarea substantivului δαμασκηνιά | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | δαμασκηνιά | δαμασκηνιές |
| Genitiv | δαμασκηνιάς | δαμασκηνιών |
| Acuzativ | δαμασκηνιά | δαμασκηνιές |
| Vocativ | δαμασκηνιά | δαμασκηνιές |