μενεξές
(Ελληνικά)
Etimologie
Din turcă otomană منكشه (menekşe, „violet, mov”) < persană بنفشه (banafše, „violet, mov”).
Pronunție
- AFI: /me.neˈkses/
Substantiv
μενεξές (menexés)
| Declinarea substantivului μενεξές | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | μενεξές | μενεξέδες |
| Genitiv | μενεξέ | μενεξέδων |
| Acuzativ | μενεξέ | μενεξέδες |
| Vocativ | μενεξέ | μενεξέδες |