πρωτότυπο
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică πρωτότυπος (prōtótupos, „prototip, original”), după franceză prototype.
Pronunție
- AFI: /pɾoˈto.ti.po/
Substantiv
πρωτότυπο (protótypo)
| Declinarea substantivului πρωτότυπο | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | πρωτότυπο | πρωτότυπα |
| Genitiv | πρωτοτύπου, πρωτότυπου | πρωτοτύπων |
| Acuzativ | πρωτότυπο | πρωτότυπα |
| Vocativ | πρωτότυπο | πρωτότυπα |
Cuvinte apropiate
Vezi și
Etimologie
Din πρωτότυπος (protótypos, „prototip, original”).
Adjectiv
πρωτότυπο (protótypo)
- forma de masculin singular la acuzativ pentru πρωτότυπος.
- forma de neutru singular la nominativ pentru πρωτότυπος.
- forma de neutru singular la acuzativ pentru πρωτότυπος.
- forma de neutru singular la vocativ pentru πρωτότυπος.