σύκο
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică σῦκον (sûkon, „smochină”).
Pronunție
- AFI: /ˈsi.ko/
Substantiv
σύκο (sýko)
| Declinarea substantivului σύκο | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | σύκο | σύκα |
| Genitiv | σύκου | σύκων |
| Acuzativ | σύκο | σύκα |
| Vocativ | σύκο | σύκα |
- (bot., alim.) smochină