σύνολο
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică σύνολον (sýnolon) (cu unele sensuri după franceză ensemble și totalité).
Pronunție
- AFI: /ˈsi.no.lo/
Substantiv
σύνολο (sýnolo)
| Declinarea substantivului σύνολο | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | σύνολο | σύνολα |
| Genitiv | συνόλου | συνόλων |
| Acuzativ | σύνολο | σύνολα |
| Vocativ | σύνολο | σύνολα |
- totalitate, ansamblu
- (mat.) ansamblu, set