миндаль
De la Wikționar, dicționarul liber
rusă
(русский)
Etimologie
Din proto-slavă, probabil prin poloneză migdał. Inevitabil din greacă αμύγδαλο (amýgdalo).
Pronunție
- AFI: /mʲɪn'dɑlʲ/
Substantiv
миндаль (mindálʹ)
| m. | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | миндаль | миндали |
| Genitiv | миндаля | миндалей |
| Dativ | миндалю | миндалям |
| Acuzativ | миндаль | миндали |
| Instrumental | миндалём | миндалями |
| Prepozițional | миндале | миндалях |
