bădițel

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din bădiță + sufixul -el.

Pronunție

  • AFI: /bə.di'ʦel/


Substantiv


Declinarea substantivului
bădițel
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ bădițel bădiței
Articulat bădițelul bădițeii
Genitiv-Dativ bădițelului bădițeilor
Vocativ bădițelule bădițeilor
  1. (pop.) bădiță.


Traduceri

Anagrame

Referințe