bonom

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză bonhomme.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
bonom
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ bonom bonomi
Articulat bonomul bonomii
Genitiv-Dativ bonomului bonomilor
Vocativ bonomule bonomilor
  1. (livr.) om blând și credul, cu gusturi și purtări simple.


Traduceri

Referințe