boronit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a boroni.

Pronunție

  • AFI: /bo.ro'nit/


Substantiv


Declinarea substantivului
boronit
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ boronit boronite
Articulat boronitul boronitele
Genitiv-Dativ boronitului boronitelor
Vocativ boronitule boronitelor
  1. (reg.) acțiunea de a boroni; grăpat.


Traduceri

Referințe