bucolism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din bucol(ic) + sufixul -ism.

Pronunție

  • AFI: /bu.ko'lism/


Substantiv


Declinarea substantivului
bucolism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ bucolism invariabil
Articulat bucolismul invariabil
Genitiv-Dativ bucolismului invariabil
Vocativ bucolismule invariabil
  1. caracter bucolic.


Traduceri

Referințe