hălăciugă

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Etimologie necunoscută.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv


Declinarea substantivului
hălăciugă
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ hălăciugă hălăciugi
Articulat hălăciuga hălăciugile
Genitiv-Dativ hălăciugii hălăciugilor
Vocativ hălăciugă hălăciugilor
  1. (reg.) tufiș, desiș de mărăcini, de lăstari etc.
  2. păr zbârlit, ciufulit.


Traduceri

Referințe