honuit

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a honui.

Pronunție

  • AFI: /ho.nu'it/


Substantiv


Declinarea substantivului
honuit
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ honuit honuite
Articulat honuitul honuitele
Genitiv-Dativ honuitului honuitelor
Vocativ honuitule honuitelor
  1. acțiunea de a honui și rezultatul ei; honuire.


Traduceri

Referințe