increment

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din latină incrementum.

Pronunție

  • AFI: /in.kre'ment/


Substantiv


Declinarea substantivului
increment
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ increment incrementuri
Articulat incrementul incrementurile
Genitiv-Dativ incrementului incrementurilor
Vocativ incrementule incrementurilor
  1. (rar) creștere, adaos, spor.

Cuvinte derivate


Traduceri

Referințe