magistratură

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din germană Magistratur.

Pronunție

  • AFI: /ma.ʤis.tra'tu.rə/


Substantiv


Declinarea substantivului
magistratură
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ magistratură magistraturi
Articulat magistratura magistraturile
Genitiv-Dativ magistraturii magistraturilor
Vocativ ' '
  1. corpul magistraților.
  2. funcția de magistrat.


Traduceri