morality

De la Wikționar, dicționarul liber

engleză

(English)

Etimologie

Din anglo-normandă moralite, care provine din franceza veche moralité < latină târzie moralitas < mōrālis.

Pronunție

  • AFI: /mə'raləti/


Substantiv

morality, (nenumărabil și numărabil; pl. moralities)

  1. moralitate
    Morality can't be legislated - it is accepted by the masses.
  2. bună purtare

Sinonime

Antonime

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse

Cuvinte apropiate

Referințe