moviluță

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din movilă + sufixul -uță.

Pronunție

  • AFI: /mo.vi'lu.ʦə/


Substantiv


Declinarea substantivului
moviluță
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ moviluță moviluțe
Articulat moviluța moviluțele
Genitiv-Dativ moviluței moviluțelor
Vocativ moviluță moviluțelor
  1. (reg.) moviliță.


Traduceri

Referințe