osârduire

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din osârdui.

Pronunție

  • AFI: /o.sɨr.du'i.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
osârduire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ osârduire osârduiri
Articulat osârduirea osârduirile
Genitiv-Dativ osârduirii osârduirilor
Vocativ osârduire, osârduireo osârduirilor
  1. acțiunea de a osârdui și rezultatul ei.


Traduceri