rotunjire

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din rotunji.

Pronunție

  • AFI: /ro.tun'ʒi.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
rotunjire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ rotunjire rotunjiri
Articulat rotunjirea rotunjirile
Genitiv-Dativ rotunjirii rotunjirilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a rotunji și rezultatul ei.


Traduceri