semem

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză sémeme.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
semem
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ semem sememe
Articulat sememul sememele
Genitiv-Dativ sememului sememelor
Vocativ ' '
  1. unitate de semnificație a unui cuvânt, alcătuită din mai multe seme.


Traduceri