semidoctism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din semidoct + sufixul -ism.

Pronunție

  • AFI: /se.mi.dok'tism/


Substantiv


Declinarea substantivului
semidoctism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ semidoctism invariabil
Articulat semidoctismul invariabil
Genitiv-Dativ semidoctismului invariabil
Vocativ semidoctismule invariabil
  1. stare de semidoct; (p.ext.) cultură superficială.


Traduceri

Referințe