silfur

De la Wikționar, dicționarul liber

islandeză

(íslenska)

Etimologie

Din nordică veche silfr.

Pronunție

  • AFI: /sɪl.vʏr/


Substantiv


Declinarea substantivului
silfur
n. Singular Plural
Nominativ silfur silfrið
Acuzativ silfur silfrið
Dativ silfri silfrinu
Genitiv silfurs silfursins

silfur n.

  1. argint
Plural → Articulat