spirite

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din spirit.

Pronunție

  • AFI: /ˈspi.ri.te/


Substantiv

  1. forma de plural nearticulat pentru spirit.





franceză

(français)

Etimologie

Din latină spīritus („suflet”), prin engleză spirit.

Pronunție

  • AFI: /spi.ʁit/


Substantiv

spirite m.f., spirites pl.

  1. spiritualist, spiritualistă

Cuvinte apropiate


Adjectiv


Declinarea adjectivului
spirite
Singular Plural
Masculin spirite spirites
Feminin spirite spirites
  1. spiritualist

Referințe