Sari la conținut

strâjnicire

De la Wikționar, dicționarul liber

Etimologie

Din strâjnici.

Pronunție

  • AFI: /strɨʒ.ni'ʧi.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
strâjnicire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ strâjnicire strâjniciri
Articulat strâjnicirea strâjnicirile
Genitiv-Dativ strâjnicirii strâjnicirilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a strâjnici și rezultatul ei.


Traduceri