stupizenie

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din stupid + sufixul -enie.

Pronunție

  • AFI: /stu.piˈze.ni.e/
  • AFI: /stu.piˈze.nje/


Substantiv


Declinarea substantivului
stupizenie
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ stupizenie stupizenii
Articulat stupizenia stupizeniile
Genitiv-Dativ stupizeniei stupizeniilor
Vocativ stupizenie stupizeniilor
  1. (rar) stupiditate.


Traduceri

Referințe