sturzuleț

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din sturz + sufixul -uleț.

Pronunție

  • AFI: /stur.zu'leʦ/


Substantiv


Declinarea substantivului
sturzuleț
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ sturzuleț sturzuleți
Articulat sturzulețul sturzuleții
Genitiv-Dativ sturzulețului sturzuleților
Vocativ sturzulețule sturzuleților
  1. sturzișor.


Traduceri

Referințe