tezaurizator

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din latină thesaurisator.

Pronunție

  • AFI: /te.za.u.ri.za'tor/


Substantiv


Declinarea substantivului
tezaurizator
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ tezaurizator tezaurizatori
Articulat tezaurizatorul tezaurizatorii
Genitiv-Dativ tezaurizatorului tezaurizatorilor
Vocativ ' '
  1. persoană care tezaurizează.


Traduceri