tibișir

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din turcă tebeşir.

Pronunție

  • AFI: /ti.bi'ʃir/


Substantiv


Declinarea substantivului
tibișir
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ tibișir tibișire
Articulat tibișirul tibișirele
Genitiv-Dativ tibișirului tibișirelor
Vocativ tibișirule tibișirelor
  1. cretă (pentru scris pe tablă).

Sinonime

  1. cretă


Traduceri