titulariza

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză titulariser.

Pronunție

  • AFI: /ti.tu.la.ri'za/


Verb


Conjugarea verbului
titulariza
Infinitiv a titulariza
Indicativ prezent
pers. 1 sg.
titularizez
Conjunctiv prezent
pers. 3 sg.
să titularizeze
Participiu titularizat
Conjugare I
  1. a face titular; a numi definitiv într-un post deținut anterior temporar.


Traduceri