verbalism

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză verbalisme.

Pronunție

  • AFI: /ver.ba'lism/


Substantiv


Declinarea substantivului
verbalism
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ verbalism '
Articulat verbalismul '
Genitiv-Dativ verbalismului '
Vocativ ' '
  1. tendință de a face abuz de cuvinte în exprimarea unor idei.


Traduceri