Fuhrmann

De la Wikționar, dicționarul liber

germană

(Deutsch)

Etimologie

Atestat în secolul al XV-lea; compus din Fuhre („cărucior”) + Mann („bărbat, om”).

Pronunție

  • AFI: /ˈfuːɐ̯ˌman/


Substantiv


Declinarea substantivului
der Fuhrmann
m. Singular Plural
Nominativ der Fuhrmann die Fuhrleute, Fuhrmänner
Acuzativ den Fuhrmann die Fuhrleute, Fuhrmänner
Dativ dem Fuhrmann den Fuhrleuten, Fuhrmännern
Genitiv des Fuhrmann(e)s der Fuhrleute, Fuhrmänner
  1. (astăzi ist.) căruțaș, cărăuș, vizitiu, harabagiu, cărucer
    Nach so vielen Stunden Fahrt mussten Zugochse und Fuhrmann' eine Rast machen, wozu sich der Dorfweiher anbot.
  2. (defectiv de plural; astron.) Vizitiul, Țarcul, Auriga
    Hoch am Himmel ist der Fuhrmann mit seinem hellen Stern Capella zu finden.

Cuvinte apropiate

Referințe