cronicitate

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din franceză chronicité.

Pronunție

  • AFI: /kro.ni.ʧi'ta.te/


Substantiv


Declinarea substantivului
cronicitate
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ cronicitate invariabil
Articulat cronicitatea invariabil
Genitiv-Dativ cronicității invariabil
Vocativ cronicitate invariabil
  1. stare cronică a unei boli, a unui bolnav.


Traduceri

Anagrame

Referințe