ștuțuire

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din ștuțui.

Pronunție

  • AFI: /ʃtu.ʦu'i.re/


Substantiv


Declinarea substantivului
ștuțuire
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ ștuțuire ștuțuiri
Articulat ștuțuirea ștuțuirile
Genitiv-Dativ ștuțuirii ștuțuirilor
Vocativ ' '
  1. acțiunea de a ștuțui și rezultatul ei.


Traduceri