șușuitură

De la Wikționar, dicționarul liber

română

Etimologie

Din a șușui + sufixul -tură.

Pronunție

  • AFI: /ʃu.ʃu.i'tu.rə/


Substantiv


Declinarea substantivului
șușuitură
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ șușuitură șușuituri
Articulat șușuitura șușuiturile
Genitiv-Dativ șușuiturii șușuiturilor
Vocativ șușuitură șușuiturilor
  1. șușuit.


Traduceri

Referințe