άλμα
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică ἅλμα (hálma, „săritură”).
Pronunție
- AFI: /ˈal.ma/
Substantiv
άλμα (álma)
| Declinarea substantivului άλμα | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | άλμα | άλματα |
| Genitiv | άλματος | αλμάτων |
| Acuzativ | άλμα | άλματα |
| Vocativ | άλμα | άλματα |
- salt, săritură
- (fig.) salt, avansare extraordinară
Sinonime
- 1: πήδημα