ανεμώνη
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică ἀνεμώνη (anemṓnē) < compus din ἄνεμος (ánemos, „vânt”) + -ώνη (-ṓnē).
Pronunție
- AFI: /a.neˈmo.ni/
Substantiv
ανεμώνη (anemóni)
| Declinarea substantivului ανεμώνη | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | ανεμώνη | ανεμώνες |
| Genitiv | ανεμώνης | ανεμώνων |
| Acuzativ | ανεμώνη | ανεμώνες |
| Vocativ | ανεμώνη | ανεμώνες |
- (bot.) anemonă
- (zool.) anemonă-de-mare, actinie
Sinonime
- 1: (bot.) ανεμώνα
- 2: (zool.) θαλάσσια ανεμώνη