αποτύπωμα
(Ελληνικά)
Etimologie
Din verbul αποτυπώνω (apotypóno, „a imprima”) + -ωμα (-oma).
Pronunție
- AFI: /a.poˈti.po.ma/
Substantiv
αποτύπωμα (apotýpoma)
| Declinarea substantivului αποτύπωμα | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | αποτύπωμα | αποτυπώματα |
| Genitiv | αποτυπώματος | αποτυπωμάτων |
| Acuzativ | αποτύπωμα | αποτυπώματα |
| Vocativ | αποτύπωμα | αποτυπώματα |
- (tipo.) impresiune, imprimare, tipăritură, urmă
- (spec.) amprentă
Sinonime
- 2: πατημασιά