δαχτυλίδι
(Ελληνικά)
Variante
Etimologie
Din greacă bizantină δαχτυλίδιον (dakhtulídion), care provine din greacă koine δακτυλίδιον (daktulídion) < greacă antică δακτύlιον (daktúlion), diminutiv al lui δάκτυλος (dáktulos, „deget”).
Pronunție
- AFI: /ða.xtiˈli.ði/
Substantiv
δαχτυλίδι (dachtylídi)
| Declinarea substantivului δαχτυλίδι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | δαχτυλίδι | δαχτυλίδια |
| Genitiv | δαχτυλιδιού | δαχτυλιδιών |
| Acuzativ | δαχτυλίδι | δαχτυλίδια |
| Vocativ | δαχτυλίδι | δαχτυλίδια |