διάδοση
(Ελληνικά)
Etimologie
Inevitabil din greacă antică διά (diá, „prin; între”) + δίδωμι (dídōmi, „a da, a oferi”).
Pronunție
- AFI: /ˈðʝa.ðo.si/, /ˈði̯a.ðo.si/
Substantiv
διάδοση (diádosi)
| Declinarea substantivului διάδοση | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | διάδοση | διαδόσεις |
| Genitiv | διάδοσης, διαδόσεως | διαδόσεων |
| Acuzativ | διάδοση | διαδόσεις |
| Vocativ | διάδοση | διαδόσεις |
- răspândire
- (patol.) transmitere
- (la pl.; fig.) zvon