εξάρτηση
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică ἐξάρτησις (exártisis) < ἐξαρτῶ (exartó, „a fi dependent”).
Pronunție
- AFI: /eˈksaɾ.ti.si/
Substantiv
εξάρτηση (exártisi)
| Declinarea substantivului εξάρτηση | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | εξάρτηση | εξαρτήσεις |
| Genitiv | εξάρτησης, εξαρτήσεως | εξαρτήσεων |
| Acuzativ | εξάρτηση | εξαρτήσεις |
| Vocativ | εξάρτηση | εξαρτήσεις |