επανάληψη
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică ἐπανάληψις (epanálêpsis, „repetiție”).
Pronunție
- AFI: /e.paˈna.li.psi/
Substantiv
επανάληψη (epanálipsi)
| Declinarea substantivului επανάληψη | ||
| f. | Singular | Plural |
| Nominativ | επανάληψη | επαναλήψεις |
| Genitiv | επανάληψης, επαναλήψεως | επαναλήψεων |
| Acuzativ | επανάληψη | επαναλήψεις |
| Vocativ | επανάληψη | επαναλήψεις |