ηλίανθος
(Ελληνικά)
Etimologie
Din latină modernă helianthus < din greacă koine ἡλιανθές (ílianthés); echivalent cu ηλί- (ilí-) + άνθος (ánthos, „floare”).
Pronunție
- AFI: /iˈli.an.θos/
Substantiv
ηλίανθος (ilíanthos)
| Declinarea substantivului ηλίανθος | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | ηλίανθος | ηλίανθοι |
| Genitiv | ηλίανθου | ηλίανθων |
| Acuzativ | ηλίανθο | ηλίανθους |
| Vocativ | ηλίανθε | ηλίανθοι |
- (bot.) floarea-soarelui
Sinonime
- (bot.) ήλιος, ηλιοτρόπιο, ηλιολούλουδο