καρδιά

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică καρδία.

Pronunție

• AFI: /kaɾ.'ðʝa/

Substantiv

καρδιά (kardiá) f., καρδιές (kardiés) pl.

1. inimă, cord

Cuvinte derivate

• καρδιακός
• καρδίτιδα
• καρδούλα

Cuvinte compuse

cuvinte compuse

άκαρδος ανοιχτόκαρδος αποκαρδιώνω αποκαρδιωτικός γκαρδιακός εγκάρδιος εγκαρδιώνω ενδοκαρδιακός ενδοκάρδιο ενδοκαρδίτιδα ηλεκτροκαρδιογράφημα κακοκαρδίζω κακόκαρδος καλόκαρδος καρδιαλγία καρδιαγγειακός, καρδιοαγγειακός καρδιαγγειογραφία, καρδιοαγγειογραφία καρδιογνώστης, καρδιογνώστρια καρδιογράφημα, καρδιογραφία, καρδιογραφικός, καρδιογράφος καρδιοδυναμική καρδιοειδής καρδιοκατακτητής καρδιοκλέφτης, καρδιοκλέφτρα καρδιολογία, καρδιολογικός, καρδιολόγος

καρδιομεγαλία καρδιοπάθεια, καρδιοπαθής καρδιοπνευμονικός καρδιόσχημος καρδιοσωμός, καρδιοσωσμός καρδιοτοκογράφημα, καρδιοτοκογράφος καρδιοτομία καρδιοτονωτικός καρδιοχειρουργός, καρδιοχειρουργική καρδιοχτύπι, καρδιοχτυπώ κατάκαρδα λεοντόκαρδος μεγαλόκαρδος μυοκάρδιο ξεκαρδίζομαι, ξεκαρδιστικός περικάρδιο, περικαρδίτιδα προκάρδιο σκληρόκαρδος σπαραξικάρδιος στενοκαρδία, στενόκαρδος ταχυκαρδία φυλλοκάρδι χτυποκάρδι