κορίτσι
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă bizantină κορίτσιν (korítsin), diminutiv al lui greacă antică κόρη (kórē, „fată”) + -ίκιον (-íkion).
Pronunție
- AFI: /koˈɾi.tsi/
Substantiv
κορίτσι (korítsi)
| Declinarea substantivului κορίτσι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | κορίτσι | κορίτσια |
| Genitiv | κοριτσιού | κοριτσιών |
| Acuzativ | κορίτσι | κορίτσια |
| Vocativ | κορίτσι | κορίτσια |
Sinonime
Cuvinte derivate
Cuvinte apropiate
- αγοροκόριτσο
- γυμνασιοκόριτσο
- δελφινοκόριτσο
- διαβολοκόριτσο
- κοριτσομάνι
- κοριτσόπουλο
- παλιοκόριτσο
- πλουσιοκόριτσο
- τρελοκόριτσο
- φτωχοκόριτσο