κραυγή

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din verbul κραυγάζω (kravgázo, „a țipa, a urla, a zbiera”).

Pronunție

• AFI: /kɾaˈvʝi/

Substantiv

κραυγή (kravgí)

Declinarea substantivului κραυγή
f.	Singular	Plural
Nominativ	κραυγή	κραυγές
Genitiv	κραυγής	κραυγών
Acuzativ	κραυγή	κραυγές
Vocativ	κραυγή	κραυγές

1. strigăt, țipăt

   κραυγή τρόμου - κραυγή πόνου

2. (despre animale) urlet, răcnet, zbieret

Sinonime

• 1: αναφωνητό

Cuvinte derivate

• ζητωκραυγάζω
• ζητωκραυγή
• κατακραυγή
• κραυγάζω
• κραυγαλέος

Vezi și

• ουρλιαχτό

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary