πιρούνι
(Ελληνικά)
Variante
Etimologie
Din greacă bizantină πιρούνιν (piroúnin), περούνιν (peroúnin), care provine din greacă koine περόνιον (perónion) < diminutiv al lui περόνη (perónē, „broșă”).
Pronunție
- AFI: /piˈɾu.ni/
Substantiv
πιρούνι (piroúni)
| Declinarea substantivului πιρούνι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | πιρούνι | πιρούνια |
| Genitiv | πιρουνιού | πιρουνιών |
| Acuzativ | πιρούνι | πιρούνια |
| Vocativ | πιρούνι | πιρούνια |
Cuvinte derivate
Cuvinte apropiate
Descendenți
descendenți