πριόνι
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică πρίων (príōn), din aceeași rădăcină ca πείρω (peírō, „a despica, a spinteca”).
Pronunție
- AFI: /priˈo.ni/
Substantiv
πριόνι (prióni)
| Declinarea substantivului πριόνι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | πριόνι | πριόνια |
| Genitiv | πριονιού | πριονιών |
| Acuzativ | πριόνι | πριόνια |
| Vocativ | πριόνι | πριόνια |
- (tehn.) fierăstrău