De la Wikționar, dicționarul liber
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică σημεῖον (sēmeîon, „semn”).
Substantiv
σημείο (simeío)
Declinarea substantivului
σημείο |
| n. |
Singular |
Plural |
| Nominativ |
σημείο |
σημεία |
| Genitiv |
σημείου |
σημείων |
| Acuzativ |
σημείο |
σημεία |
| Vocativ |
σημείο |
σημεία |
- semn
- pată, urmă
- (p.ext.) loc
- (mat.) punct
