φυσικός

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică φυσικός (phusikós, „natural; fizic”).

Pronunție

• AFI: /fi.siˈkos/

Adjectiv

φυσικός (fysikós)

Declinarea adjectivului φυσικός
	Singular	Plural
Masculin	φυσικός	φυσικοί
Feminin	φυσική	φυσικές
Neutru	φυσικό	φυσικά

1. natural, normal
2. (fiz.) fizic

Sinonime

• 1: φυσιολογικός

Antonime

• 1: αφύσικος

Cuvinte derivate

• φυσικά
• φυσική
• φυσικοθεραπεία

Cuvinte compuse

• φυσική ιστορία
• φυσική γεωγραφία
• φυσικό πρόσωπο
• φυσικός αυτουργός
• φυσική αγωγή
• φυσική κατάσταση
• φυσική επιλογή
• φυσικό αέριο
• φυσική συνέπεια
• φυσικός θάνατος
• φυσικοί πόροι
• φυσική διεύθυνση

Expresii

• από φυσικού του
• είναι φυσικό
• εκ του φυσικού

Substantiv

φυσικός (fysikós)

Declinarea substantivului φυσικός
m.f.	Singular	Plural
Nominativ	φυσικός	φυσικοί
Genitiv	φυσικού	φυσικών
Acuzativ	φυσικό	φυσικούς
Vocativ	φυσικέ	φυσικοί

1. (fiz.) fizician, fiziciană

Cuvinte apropiate

• αστροφυσικός
• κβαντοφυσικός
• μεταφυσικός
• νεοφυσικός
• παλαιοφυσικός
• στερεοφυσικός
• σχετικοφυσικός
• τεχνοφυσικός
• φυσικομαθηματικός
• φυσικοχημικός

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary